Πληροφορίες Σχολής

Ακολουθώντας τους συνδέσμους στο διπλανό παράθυρο μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα πρόσωπα, τα κείμενα ή τις σχολές.

 

Η ερευνητική ομάδα του προγράμματος εργάζεται για την καλύτερη ταξινόμηση και το διαρκή εμπλουτισμό των περιεχομένων του ΚΑΤΟΠΤΡΟΥ.

Οι πληροφορίες που εμφανίζονται στην παραπλεύρως σελίδα αποτελούν αντικείμενο διαρκούς επεξεργασίας με στόχο τη βελτίωση της εμφάνισής τους και την πληρέστερη συσχέτισή τους με τα υπόλοιπα δεδομένα του ΚΑΤΟΠΤΡΟΥ.


Όνομα Σχολή Επιφανίου Ηγουμένου

Ιδρυτής Επιφάνιος Ηγούμενος (εξ Ιωαννίνων)

Τόπος ίδρυσης Αθήνα, Στερεά

Χρονολογία ίδρυσης μέσα του 17ου αιώνα

Σχόλια

Ελεύθερο πεδίο {1} Ο Ευαγγελίδης δεν διευκρινίζει τη σειρά με την οποία δίδαξαν ή αν δίδασκαν ταυτόχρονα [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 236]. Φαίνεται επίσης ότι η διδασκαλία δεν άρχισε αμέσως με την ίδρυση της σχολής, καθώς δεν υπήρχαν ικανοί διδάσκαλοι [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 155]. {2} Ο Αργυρός Μπερναλδής κλήθηκε ως διδάσκαλος από τους Αθηναίους που είχαν καταφύγει στο Ναύπλιο το 1689 και 1694-1699 [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 237].

Σχέσεις με λόγιους
  1. (άγνωστη - άγνωστη):  Επιφάνιος Ηγούμενος (εξ Ιωαννίνων) (ιδρυτής)
  2. (άγνωστη - άγνωστη):  Βενιζέλος Δημήτριος (διδάσκαλος)
  3. - {1}
  4. (άγνωστη - άγνωστη):  Βενιζέλος Ιωάννης (διδάσκαλος)
  5. - {1}
  6. (άγνωστη - άγνωστη):  Δαμασκηνός (διδάσκαλος)
  7. - (ο Ευνούχος) {1}, ιερομόναχος, ιερομόναχος, [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 236], [Ι. Χατζηϊωάννου, Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθν. Εκατονταετηρίδος Ε΄, 1930, τομ.Ε΄, σ.27]
  8. (άγνωστη - άγνωστη):  Άνθιμος (διδάσκαλος)
  9. - {1}, μητροπολίτης Αθηνών
  10. (άγνωστη - άγνωστη):  Στεφάκης Ιεζεκιήλ (διδάσκαλος)
  11. - (ή Στεφανάκης), {1} ιερομόναχος, έγινε ηγούμενος της Μονής Καισαριανής [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 247]. Νικόδημος Μαζαράκης (εκ Φερρών Θεσσαλίας ή εξ Αγράφων), 1676-1682 [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 237], [Μ. Παρανίκας, Ελλην. Φιλολογικός Σύλλογος Κων/πόλεως, τόμος ΚΕ΄, σελ. 5]
  12. (άγνωστη - άγνωστη):  Μαζαράκης Νικόδημος (διδάσκαλος)
  13. - (εκ Φερρών Θεσσαλίας ή εξ Αγράφων), 1676-1682 [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 237], [Μ. Παρανίκας, Ελλην. Φιλολογικός Σύλλογος Κων/πόλεως, τόμος ΚΕ΄, σελ. 5]
  14. (1683 - 1685):  Διονύσιος (διδάσκαλος)
  15. - πρώην μητροπολίτης Πρεσπών, 1683-1685
  16. (1685 - 1687):  Μπερναλδής Αργυρός (διδάσκαλος)
  17. - {2} [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 237], [Π. Ζερλέντη, Αργυρός Μπερναλδής, Ερμούπολις, 1921, σ.8]

Περίοδοι λειτουργίας
  1. μέσα του 17ου αιώνα - άγνωστη :  Αθήνα, Στερεά
    Αριθμός μαθητών: 
    Κτήρια: 
    Οικονομικά:  Ο Επιφάνιος Ηγούμενος χρηματοδότησε τη σχολή και λάμβανε μέριμνα για την εκπαίδευση των νέων διδασκάλων [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 155]
    Πρόγραμμα σπουδών:  Ο Επιφάνιος Ηγούμενος καθόρισε ποια μαθήματα θα διδάσκονται. Σ' αυτά μάλλον περιλαμβανόταν η γραμματική, η ρητορική, η λογική, η γεωμετρία, η αστρονομία και η φιλοσοφία [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 155]
    Σχόλια:  Η διδασκαλία διακόπτεται το 1687 με την κήρυξη του τουρκοβενετικού πολέμου και την εισβολή του Μοροζίνη στην Αθήνα, οπότε οι κάτοικοι εγκαταλείπουν την Αθήνα. Ο Ευαγγελίδης υποστηρίζει ότι η σχολή διατηρήθηκε έως το 1797 [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 155], χωρίς όμως να δίνει στοιχεία για την πορεία της μετά την παλινόστηση των Αθηναίων [Τρύφων Ευαγγελίδης "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας (Ελληνικά Σχολεία από της Αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου)", Αθήνα, 1936, τόμος Α’, σελ. 237].