Ευρετήριο Επιστημονικών Όρων

Όρος: αήρ γης
Ορισμός: μίγμα ατμών πυκνότερων και παχύτερων από αυτούς του αέρα της σελήνης. Λόγω της διαφορετικής του ποιότητας από τον αέρα της σελήνης, ο γήινος αέρας λειτουργεί ως φραγμός μεταξύ των δύο πλανητών (γης – σελήνης). Έτσι, αν ένας κάτοικος της σελήνης έφτανε στα σύνορα του δικού μας κόσμου θα πνιγόταν με βεβαιότατα. Και αν προσπαθούσε να εισχωρήσει στο δικό μας αέρα θα έπεφτε νεκρός στη γη. Πρόκειται επομένως για αδιάβατο όριο, όπως το νερό, ο «αέρας» δηλαδή των ψαριών, δεν είναι βατός για τα πουλιά.
Εμφανίσεις του όρου "αήρ γης"σε κείμενα:
  1. Τίτλος:   Ομιλίαι περί Πληθύος Kόσμων
    Συγγραφείς:  Κοδρικάς Παναγιώτης
    Χρονολογία έκδοσης:  1794
    Τόπος έκδοσης:  Βιέννη , άγνωστη

    Σελίδες στις οποίες εμφανίζεται ο όρος "αήρ γης":
    100 , 179 , 183 , 472 , 474