Όρος: | μαγνητισμός | |
Ορισμός: | είναι σειρά φαινομένων που οφείλονται στη δύναμη της μαγνήτιδος να έλκει το σίδηρο, όπως έχει επισημανθεί από παλαιά. Στην ακατέργαστη μαγνήτιδα η δύναμη αυτή είναι ασθενής. Η μαγνήτις αποτελεί τη βάση της ναυτικής πυξίδας. Κατά τους Καρτεσιανούς, τα φαινόμενα μαγνητισμού οφείλονται στην περιδίνηση των υλικών σωματιδίων. Κατ’ άλλους, τα μόρια των ρευμάτων της μαγνητικής ύλης απαγκιστρώνονται το ένα από το άλλο ή απωθούνται, καθώς συναντούν άλληλα. Ο DuFay υποθέτει στο σίδηρο την ύπαρξη θυρίδων που επιτρέπουν ή εμποδίζουν το μαγνητικό ρευστό να εισέλθει. Ο Aepinus προσπάθησε να προσδιορίσει ποσοτικά τις μαγνητικές δυνάμεις. Εξέλαβε την τουρμαλίνη ως ηλεκτρική μαγνήτιδα και συνέκρινε τα φαινόμενα της μαγνήτιδος με αυτά των αυτοηλεκτρικών σωμάτων. Η μαγνητική δύναμη μελετήθηκε αποτελεσματικότερα από τον Coulomb. | |
Εμφανίσεις του όρου "μαγνητισμός"σε κείμενα: | ||
|